Cadı Kazanı!
ŞENOL DEMİRCİ
1980 öncesi Türkiye yönetilirken…
Ülke, oligarşik bir yapı içinde, iş adamları, feodal ağlar ve sözde hükümetler tarafından yönetiliyordu. Milli Güvenlik Kurulu eliyle faşist bir diktatörlük kurulduğunu iddia edenler vardı. CHP’ye “sosyal faşist” diyenler de bu dönemin sert eleştirmenleri arasındaydı.
Çözüm olarak…
Bazıları silahlı mücadeleyi, sokak savaşlarını ve halk savaşı stratejisini savunuyordu. Kırlardan şehirlere inerek ülkeyi kurtarmak gerektiğini düşünenler vardı.
12 Eylül 1980
Askeri darbe gerçekleşti ve farklı ideolojik kesimlerden aydınlar, 12 Eylül askeri mahkemeleri tarafından gözaltına alınarak hapse atıldı.
2002 sonrası…
Eskiden “ülkeyi oligarşi yönetiyor” diyenler, bu kez iş dünyasının temsilcileri tarafından dile getirilen hukuksuzluk iddialarına şahit oluyor. TÜSİAD hukuk olmadığını söylüyor, savcılar soruşturma açıyor. Teğmenler “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” dediği için ordudan ihraç ediliyor. Bu nasıl bir “askeri faşist diktatörlük” yönetimi? Eskiler yanıldı mı?
Cumhuriyet öncesi…
II. Abdülhamid döneminde 33 yıllık bir istibdat dönemi yaşandı. Yollar, köprüler, okullar, hastaneler ve demiryolları yapılıyordu, ancak ülke borç batağındaydı. Sansür, siyasi baskılar ve tutuklamalar da artmıştı.
Tarih tekerrür mü ediyor?
Yönetim kargacık burgacık mı?